Lazımı yerlərin döşünə yatan yazı qaralamaq nə gözəl işdir... O gün qaraladığım “Daha sizə sözüm yoxdur...” köşəm “Reyting.az” və digər saytlarda tirajlanan kimi məni lazımı yerə çağırdılar. Hörmət-izzətlə qəbul edib nəzakət göstərdilər, Milli Elmlər Akademiyasının prezidenti, akademik Ramiz Mehdiyev barədə yazımı təriflədilər. “Sıramıza xoş gəlmisən”, - dedilər. Hərarətli əllərini astaca kürəyimə vurub bundan sonra heç nədən sıxıntı keçirməyəcəyimə əmin etdilər. Zəhmli binadan ayrılanda cibimin biri xeyli ağırlıq etsə də bu çətinliyə sinə gəlməyi bacardım. Lazımı yerlərin döşünə yatan yazı qaralamaq nə gözəl işdir...

Bilgisayarımla üz-üzə əyləşən kimi yeni köşəmi başladım. Qaçaq Nəbi demişkən, çünki oldun tezis yazan, göndər gəlsin dən Koroğlu. Razılaşmaya görə bu dəfə Siyavuş Novruzov barəsində yazdım.

Siyavuş Novruzov, bəsdir, yetər, tamam, nə istəyirsən bu xalqdan? Nə vermisən ala bilmirsən? Toy şənliklərində, yas mərasimlərində, hətta radioda da orden-medallarını göstərirsən, hər yerdə deyirsən ki, Əfqanıstanda “kəşfiyyat rəisinin sədri” olmusam. Bu xalq ağı qaradan, ordeni medaldan yaxşı seçir, bəsdir. Sənin Əfqanıstanda necə döyüşdüyün hər kəsə məlumdur, əlimdə faktlar var. Əsgər yoldaşın, Smolensk rayonunun Novoye Reçinski kəndinin Proletar küçəsi 12 ünvanında yaşayan Gennadi Ryabov mənə yazır ki, Siyavuş Novruzov kəşfiyyatın rəisinin sədri-filan olmayıb. Bir dəfə necə oldusa bizi kəşfiyyata apardı, onda da Əfqanıstanın Cəlilabad şəhərinə getmək əvəzinə gəlib Azərbaycanın Cəlilabad rayonuna çıxdıq.

Bax belə, hələ sənin Əfqanıstanda orden almağına da şübhəm var. Çünki Roberto Duş Santuşun rəsmi səhifəsində bu ordenin nə vaxtsa sənə verilməsi ilə bağlı bircə cümlə də yoxdur.

Səni kimsə aldadıb toya apara bilər, amma xalqı heç vaxt aldatmaq olmaz. Bunu arzulayanların aqibətini hamı görür və görəcək.



Sən bu illər ərzində bizim təhsilimizə də ağır zərbələr vurmağa çalışdın, bəli, bəli. Məktəbliləri məcbur edirdin ki, həftənin cüt günləri dərslərdə bu mahnını xorla oxusunlar:

YAP-a girdi mənim nənəm,
Köməkçisi mənəm, mənəm.

Sən bununla həm yüz minlərlə sıravi partiya üzvünün, həm də minlərlə təhsil işçiləsinin nüfuzuna xələl gətirməyə xeyli vaxt və enerji sərf etdin. Vurduğun ziyanın nəticəsidir ki, avqust ayı olmasına baxmayaraq bu gün də balalarımız məktəbə gedə bilmir, təhsildən uzaq düşüb.

Ümumiyyətlə, sən çox ayağı ağır insansan. Bir dəfə deputat kimi Yuqoslaviyaya səfərə getdin, qayıdan kimi o boyda ölkə 4-5 yerə parçalandı. Bəsdir, yetər artıq, axı nə istəyirsən bu Yuqoslaviya xalqından?.

Daha bir uğursuzluğundan yazmaq istəmirdim, sənin son hərəkətlərin məni buna məcbur etdi. Yadındadır, ötən həftə Akademik Dram Teatrında səninlə birgə “Leyli və Məcnun” operasına tamaşa etdik. O qədər ayağın ağır oldu ki, Leylini Qeysə vermədilər, o da tamaşanın sonunda Məcnun olub mühacirətə getdi. Bəsdir, nə istəyirsən bu yazıq Leylidən?

Nə vaxtacan futbol üzrə Azərbaycan millisi beynəlxalq arenada biabır olacaq? 30 ilə yaxın deputat oldun amma Lev Yaşinin qapısına bir top belə vura bilmədin.

Bəsdir bu xalqın etimadından sui-istifadə etdin. Xalq səni ayın, ilin Siyavuşu görmək istəyirdi, amma sən vur-tut, cəmi-cümlətani həftənin Siyavuşu ola bildin. Təəssüf, aldanıb toya gedənlə özü yıxılan ağlamaz.

Elə bilirəm ki, xalq hər şeyi görür və bilir. Ona görə zəhmətkeşlər baş verənlərə öz obyektiv münasibətlərini bildirəcəklər.

Nəfəsim kəsildi, gedib bir qismət çörək yeyim. İşlər heç də pis getmir, görək sabah kimi sifariş verəcəklər...

Etibar Cəbrayıloğlu.