TOFİQ Zülfüqarov: “AZƏRBAYCAN yeni RUS SƏFİRİNƏ iki ay ÖNCƏ AQREMAN verib”
Rusiya ilə diplomatik gərginlik aradan qalxdı Rusiya ötən həftə Azərbaycan və Ermənistana səfir təyin etdi. Dövlət Duması ölkəmizə Mixail Boçarnikovun namizədliyini təsdiqlədi, prezident Vladimir Putinin sərəncamı ilə Sergey Kopırkin isə Ermənistana səfir təyin olundu.Məlumat üçün bildirək ki, bundan öncə M.Boçarnikov Qazaxıstanda səfir olub, S.Kopırkin isə son təyinatına qədər Avropa Birliyi yanında Rusiyanın daimi nümayəndəsinin müavini olub. Kremlin səfir təyinatlarından sonra bu yöndə bir sıra müzakirələr açılıb. Xüsusilə, Azərbaycanın yeni səfirə aqreman verib-verməyəcəyi ilə bağlı müxtəlif mövqelər var. Belə müəmmalı vəziyyətin yaranmasına səbəb isə ötən ilin noyabrında Azərbaycana səfir təyin edilən ermənipərəst Georgi Zuyevi rəsmi Bakının qəbul etməməsi, eyni zamanda, yeni səfir Mixail Boçarnikovun namizədliyinin ermənipərəst mövqedən çıxış edən Dövlət Dumasının MDB məsələləri, Avrasiya inteqrasiyası və həmvətənlərlə iş üzrə komitəsinin sədr müavini Konstantin Zatulin tərəfindən təklif edilməsidir. Bütün bunların fonunda Azərbaycanla Rusiya arasında son beş ayda yaşanan səfir qalmaqalının aradan qaldırılıb-qaldırılmayacağı suallar doğurur. Lakin Azərbaycanın sabiq xarici işlər naziri Tofiq Zülfüqarov “Yeni Müsavat”a açıqlamasında rəsmi Bakının M.Boçarnikova artıq aqreman verdiyini söylədi: “Aqreman olub, onun üçün səfir təyinatı barədə məlumat verilir. Qayda ondan ibarətdir ki, əvvəl xidməti yazışma ilə aqreman razılığı xahişi göndərilir, iki aydan gec olmadan cavab verilir ki, bu və ya digər namizəd qəbul olunur, ondan sonra da səfir təyinatı açıqlanır. Bu baxımdan artıq Rusiya tərəfin aqreman aldığını söyləmək olar. Açığı, Azərbaycanla Rusiya arasında deyilən dərəcədə səfir məsələsində gərginliyi görmədim. Üzdə hər halda gərginlik hiss olunmadı. Amma narahatçılıq var idi. Azərbaycan tərəfdən bu narahatçılıq müxtəlif vasitələrlə bildirilib. İndi isə aqreman verilibsə, demək göndərilən namizəd bizi qane edir. Bu baxımdan məsələ həll olunmuş hesab oluna bilər. Bu və ya digər səfirin daxili səlahiyyətlərinə uyğun olaraq, hansısa əməlləri ilə bağlı deyə bilərik ki, o, ermənipərəst ola yaxud olmaya bilər. Bu artıq real fəaliyyətin 20-25%-i təşkil edir ya etmir. Hesab edirəm ki, Azərbaycan-Rusiya əlaqələrində müəyyən problemlər varsa, müxtəlif səviyyədə müxtəlif vasitələrlə bunları həll etmək olar. Səfir ümumiyyətlə, müxtəlif kanallardan biridir. Qəbul edən tərəf ya onun imkanlarından istifadə edir, ya da etmir. Yəni başqa kanallardan istifadə olunur. Yeganə fərq bundan ibarətdir. Səfirin bundan öncə harada çalışdığı bir o qədər də önəm daşımır. Real fəaliyyətə baxmaq lazımdır. Səfir nadir hallarda təlimatlardan kənara çıxa bilər. O da mümkün ola şey deyil. Xoş münasibəti dediyim kimi, ümumi fəaliyyətin 20-25%-i təşkil edir ya yox. Qalan şeyləri dövlətin siyasəti həyata keçirir. Məsələlərə bu səpkidə baxmaq lazımdır. Bu - yeni şəxsdir, ən azından ona şərait yaratmaq lazımdır ki, Azərbaycan reallıqları ilə tanış olsun, ümumi vəziyyəti özü üçün müəyyən etsin. Hər bir ölkəyə aid hər bir nazirlikdə dosye deyilən sənədlər toplumu olur. Vəzifəyə gəlməmişdən əvvəl hər bir səfir bu dosyeni oxuyur, öyrənir, müxtəlif məlumatlar əldə edir və sonra bu dosyeyə uyğun olaraq, səfir təyin olunduğu ölkəyə gəlir. Dövlətdə isə onun öz ünsiyyətləri yaranır, baxışları formalaşır. Sonradan bu baxışları da mərkəzə çatdırır. Təxminən səfir texnologiyası bundan ibarətdir. Yeni səfirə reallıqları öyrənmək üçün geniş imkanlar yaradılmalıdır. Hesab edirəm ki, Azərbaycan-Ermənistan konfliktində və digər məsələlərdə mövqeyimiz o qədər zəngindir ki, Azərbaycan tərəfi aktiv işləsə, onun fəaliyyəti fayda gətirə bilər”. Sabiq nazir kadr siyasətinin çox mürəkkəb bir məsələ olduğunu da söylədi: “Azərbaycan və Ermənistana səfir təyin edilən şəxslərin əvvəllər harada işləməsinə o qədər də diqqət etmək lazım deyil. Onların ikisi də eyni idarədən təlimat alacaqlar. Təcrübəli olmaq əlbəttə çox vacib amillərdən biridir. İki səfir təyinatında üstünlük axtarmaq çox süni bir müqayisə ola bilərdi. Burada ciddi faktor axtarmaq düzgün olmazdı”. Rusiya ilə diplomatik gərginlik aradan qalxdı Rusiya ötən həftə Azərbaycan və Ermənistana səfir təyin etdi. Dövlət Duması ölkəmizə Mixail Boçarnikovun namizədliyini təsdiqlədi, prezident Vladimir Putinin sərəncamı ilə Sergey Kopırkin isə Ermənistana səfir təyin olundu. Məlumat üçün bildirək ki, bundan öncə M.Boçarnikov Qazaxıstanda səfir olub, S.Kopırkin isə son təyinatına qədər Avropa Birliyi yanında Rusiyanın daimi nümayəndəsinin müavini olub. Kremlin səfir təyinatlarından sonra bu yöndə bir sıra müzakirələr açılıb. Xüsusilə, Azərbaycanın yeni səfirə aqreman verib-verməyəcəyi ilə bağlı müxtəlif mövqelər var. Belə müəmmalı vəziyyətin yaranmasına səbəb isə ötən ilin noyabrında Azərbaycana səfir təyin edilən ermənipərəst Georgi Zuyevi rəsmi Bakının qəbul etməməsi, eyni zamanda, yeni səfir Mixail Boçarnikovun namizədliyinin ermənipərəst mövqedən çıxış edən Dövlət Dumasının MDB məsələləri, Avrasiya inteqrasiyası və həmvətənlərlə iş üzrə komitəsinin sədr müavini Konstantin Zatulin tərəfindən təklif edilməsidir. Bütün bunların fonunda Azərbaycanla Rusiya arasında son beş ayda yaşanan səfir qalmaqalının aradan qaldırılıb-qaldırılmayacağı suallar doğurur. Lakin Azərbaycanın sabiq xarici işlər naziri Tofiq Zülfüqarov “Yeni Müsavat”a açıqlamasında rəsmi Bakının M.Boçarnikova artıq aqreman verdiyini söylədi: “Aqreman olub, onun üçün səfir təyinatı barədə məlumat verilir. Qayda ondan ibarətdir ki, əvvəl xidməti yazışma ilə aqreman razılığı xahişi göndərilir, iki aydan gec olmadan cavab verilir ki, bu və ya digər namizəd qəbul olunur, ondan sonra da səfir təyinatı açıqlanır. Bu baxımdan artıq Rusiya tərəfin aqreman aldığını söyləmək olar. Açığı, Azərbaycanla Rusiya arasında deyilən dərəcədə səfir məsələsində gərginliyi görmədim. Üzdə hər halda gərginlik hiss olunmadı. Amma narahatçılıq var idi. Azərbaycan tərəfdən bu narahatçılıq müxtəlif vasitələrlə bildirilib. İndi isə aqreman verilibsə, demək göndərilən namizəd bizi qane edir. Bu baxımdan məsələ həll olunmuş hesab oluna bilər. Bu və ya digər səfirin daxili səlahiyyətlərinə uyğun olaraq, hansısa əməlləri ilə bağlı deyə bilərik ki, o, ermənipərəst ola yaxud olmaya bilər. Bu artıq real fəaliyyətin 20-25%-i təşkil edir ya etmir. Hesab edirəm ki, Azərbaycan-Rusiya əlaqələrində müəyyən problemlər varsa, müxtəlif səviyyədə müxtəlif vasitələrlə bunları həll etmək olar. Səfir ümumiyyətlə, müxtəlif kanallardan biridir. Qəbul edən tərəf ya onun imkanlarından istifadə edir, ya da etmir. Yəni başqa kanallardan istifadə olunur. Yeganə fərq bundan ibarətdir. Səfirin bundan öncə harada çalışdığı bir o qədər də önəm daşımır. Real fəaliyyətə baxmaq lazımdır. Səfir nadir hallarda təlimatlardan kənara çıxa bilər. O da mümkün ola şey deyil. Xoş münasibəti dediyim kimi, ümumi fəaliyyətin 20-25%-i təşkil edir ya yox. Qalan şeyləri dövlətin siyasəti həyata keçirir. Məsələlərə bu səpkidə baxmaq lazımdır. Bu - yeni şəxsdir, ən azından ona şərait yaratmaq lazımdır ki, Azərbaycan reallıqları ilə tanış olsun, ümumi vəziyyəti özü üçün müəyyən etsin. Hər bir ölkəyə aid hər bir nazirlikdə dosye deyilən sənədlər toplumu olur. Vəzifəyə gəlməmişdən əvvəl hər bir səfir bu dosyeni oxuyur, öyrənir, müxtəlif məlumatlar əldə edir və sonra bu dosyeyə uyğun olaraq, səfir təyin olunduğu ölkəyə gəlir. Dövlətdə isə onun öz ünsiyyətləri yaranır, baxışları formalaşır. Sonradan bu baxışları da mərkəzə çatdırır. Təxminən səfir texnologiyası bundan ibarətdir. Yeni səfirə reallıqları öyrənmək üçün geniş imkanlar yaradılmalıdır. Hesab edirəm ki, Azərbaycan-Ermənistan konfliktində və digər məsələlərdə mövqeyimiz o qədər zəngindir ki, Azərbaycan tərəfi aktiv işləsə, onun fəaliyyəti fayda gətirə bilər”. Sabiq nazir kadr siyasətinin çox mürəkkəb bir məsələ olduğunu da söylədi: “Azərbaycan və Ermənistana səfir təyin edilən şəxslərin əvvəllər harada işləməsinə o qədər də diqqət etmək lazım deyil. Onların ikisi də eyni idarədən təlimat alacaqlar. Təcrübəli olmaq əlbəttə çox vacib amillərdən biridir. İki səfir təyinatında üstünlük axtarmaq çox süni bir müqayisə ola bilərdi. Burada ciddi faktor axtarmaq düzgün olmazdı”.Rusiya ilə diplomatik gərginlik aradan qalxdı Rusiya ötən həftə Azərbaycan və Ermənistana səfir təyin etdi. Dövlət Duması ölkəmizə Mixail Boçarnikovun namizədliyini təsdiqlədi, prezident Vladimir Putinin sərəncamı ilə Sergey Kopırkin isə Ermənistana səfir təyin olundu. Məlumat üçün bildirək ki, bundan öncə M.Boçarnikov Qazaxıstanda səfir olub, S.Kopırkin isə son təyinatına qədər Avropa Birliyi yanında Rusiyanın daimi nümayəndəsinin müavini olub. Kremlin səfir təyinatlarından sonra bu yöndə bir sıra müzakirələr açılıb. Xüsusilə, Azərbaycanın yeni səfirə aqreman verib-verməyəcəyi ilə bağlı müxtəlif mövqelər var. Belə müəmmalı vəziyyətin yaranmasına səbəb isə ötən ilin noyabrında Azərbaycana səfir təyin edilən ermənipərəst Georgi Zuyevi rəsmi Bakının qəbul etməməsi, eyni zamanda, yeni səfir Mixail Boçarnikovun namizədliyinin ermənipərəst mövqedən çıxış edən Dövlət Dumasının MDB məsələləri, Avrasiya inteqrasiyası və həmvətənlərlə iş üzrə komitəsinin sədr müavini Konstantin Zatulin tərəfindən təklif edilməsidir. Bütün bunların fonunda Azərbaycanla Rusiya arasında son beş ayda yaşanan səfir qalmaqalının aradan qaldırılıb-qaldırılmayacağı suallar doğurur. Lakin Azərbaycanın sabiq xarici işlər naziri Tofiq Zülfüqarov “Yeni Müsavat”a açıqlamasında rəsmi Bakının M.Boçarnikova artıq aqreman verdiyini söylədi: “Aqreman olub, onun üçün səfir təyinatı barədə məlumat verilir. Qayda ondan ibarətdir ki, əvvəl xidməti yazışma ilə aqreman razılığı xahişi göndərilir, iki aydan gec olmadan cavab verilir ki, bu və ya digər namizəd qəbul olunur, ondan sonra da səfir təyinatı açıqlanır. Bu baxımdan artıq Rusiya tərəfin aqreman aldığını söyləmək olar. Açığı, Azərbaycanla Rusiya arasında deyilən dərəcədə səfir məsələsində gərginliyi görmədim. Üzdə hər halda gərginlik hiss olunmadı. Amma narahatçılıq var idi. Azərbaycan tərəfdən bu narahatçılıq müxtəlif vasitələrlə bildirilib. İndi isə aqreman verilibsə, demək göndərilən namizəd bizi qane edir. Bu baxımdan məsələ həll olunmuş hesab oluna bilər. Bu və ya digər səfirin daxili səlahiyyətlərinə uyğun olaraq, hansısa əməlləri ilə bağlı deyə bilərik ki, o, ermənipərəst ola yaxud olmaya bilər. Bu artıq real fəaliyyətin 20-25%-i təşkil edir ya etmir. Hesab edirəm ki, Azərbaycan-Rusiya əlaqələrində müəyyən problemlər varsa, müxtəlif səviyyədə müxtəlif vasitələrlə bunları həll etmək olar. Səfir ümumiyyətlə, müxtəlif kanallardan biridir. Qəbul edən tərəf ya onun imkanlarından istifadə edir, ya da etmir. Yəni başqa kanallardan istifadə olunur. Yeganə fərq bundan ibarətdir. Səfirin bundan öncə harada çalışdığı bir o qədər də önəm daşımır. Real fəaliyyətə baxmaq lazımdır. Səfir nadir hallarda təlimatlardan kənara çıxa bilər. O da mümkün ola şey deyil. Xoş münasibəti dediyim kimi, ümumi fəaliyyətin 20-25%-i təşkil edir ya yox. Qalan şeyləri dövlətin siyasəti həyata keçirir. Məsələlərə bu səpkidə baxmaq lazımdır. Bu - yeni şəxsdir, ən azından ona şərait yaratmaq lazımdır ki, Azərbaycan reallıqları ilə tanış olsun, ümumi vəziyyəti özü üçün müəyyən etsin. Hər bir ölkəyə aid hər bir nazirlikdə dosye deyilən sənədlər toplumu olur. Vəzifəyə gəlməmişdən əvvəl hər bir səfir bu dosyeni oxuyur, öyrənir, müxtəlif məlumatlar əldə edir və sonra bu dosyeyə uyğun olaraq, səfir təyin olunduğu ölkəyə gəlir. Dövlətdə isə onun öz ünsiyyətləri yaranır, baxışları formalaşır. Sonradan bu baxışları da mərkəzə çatdırır. Təxminən səfir texnologiyası bundan ibarətdir. Yeni səfirə reallıqları öyrənmək üçün geniş imkanlar yaradılmalıdır. Hesab edirəm ki, Azərbaycan-Ermənistan konfliktində və digər məsələlərdə mövqeyimiz o qədər zəngindir ki, Azərbaycan tərəfi aktiv işləsə, onun fəaliyyəti fayda gətirə bilər”. Sabiq nazir kadr siyasətinin çox mürəkkəb bir məsələ olduğunu da söylədi: “Azərbaycan və Ermənistana səfir təyin edilən şəxslərin əvvəllər harada işləməsinə o qədər də diqqət etmək lazım deyil. Onların ikisi də eyni idarədən təlimat alacaqlar. Təcrübəli olmaq əlbəttə çox vacib amillərdən biridir. İki səfir təyinatında üstünlük axtarmaq çox süni bir müqayisə ola bilərdi. Burada ciddi faktor axtarmaq düzgün olmazdı”. Rusiya ilə diplomatik gərginlik aradan qalxdı Rusiya ötən həftə Azərbaycan və Ermənistana səfir təyin etdi. Dövlət Duması ölkəmizə Mixail Boçarnikovun namizədliyini təsdiqlədi, prezident Vladimir Putinin sərəncamı ilə Sergey Kopırkin isə Ermənistana səfir təyin olundu. Məlumat üçün bildirək ki, bundan öncə M.Boçarnikov Qazaxıstanda səfir olub, S.Kopırkin isə son təyinatına qədər Avropa Birliyi yanında Rusiyanın daimi nümayəndəsinin müavini olub. Kremlin səfir təyinatlarından sonra bu yöndə bir sıra müzakirələr açılıb. Xüsusilə, Azərbaycanın yeni səfirə aqreman verib-verməyəcəyi ilə bağlı müxtəlif mövqelər var. Belə müəmmalı vəziyyətin yaranmasına səbəb isə ötən ilin noyabrında Azərbaycana səfir təyin edilən ermənipərəst Georgi Zuyevi rəsmi Bakının qəbul etməməsi, eyni zamanda, yeni səfir Mixail Boçarnikovun namizədliyinin ermənipərəst mövqedən çıxış edən Dövlət Dumasının MDB məsələləri, Avrasiya inteqrasiyası və həmvətənlərlə iş üzrə komitəsinin sədr müavini Konstantin Zatulin tərəfindən təklif edilməsidir. Bütün bunların fonunda Azərbaycanla Rusiya arasında son beş ayda yaşanan səfir qalmaqalının aradan qaldırılıb-qaldırılmayacağı suallar doğurur. Lakin Azərbaycanın sabiq xarici işlər naziri Tofiq Zülfüqarov “Yeni Müsavat”a açıqlamasında rəsmi Bakının M.Boçarnikova artıq aqreman verdiyini söylədi: “Aqreman olub, onun üçün səfir təyinatı barədə məlumat verilir. Qayda ondan ibarətdir ki, əvvəl xidməti yazışma ilə aqreman razılığı xahişi göndərilir, iki aydan gec olmadan cavab verilir ki, bu və ya digər namizəd qəbul olunur, ondan sonra da səfir təyinatı açıqlanır. Bu baxımdan artıq Rusiya tərəfin aqreman aldığını söyləmək olar. Açığı, Azərbaycanla Rusiya arasında deyilən dərəcədə səfir məsələsində gərginliyi görmədim. Üzdə hər halda gərginlik hiss olunmadı. Amma narahatçılıq var idi. Azərbaycan tərəfdən bu narahatçılıq müxtəlif vasitələrlə bildirilib. İndi isə aqreman verilibsə, demək göndərilən namizəd bizi qane edir. Bu baxımdan məsələ həll olunmuş hesab oluna bilər. Bu və ya digər səfirin daxili səlahiyyətlərinə uyğun olaraq, hansısa əməlləri ilə bağlı deyə bilərik ki, o, ermənipərəst ola yaxud olmaya bilər. Bu artıq real fəaliyyətin 20-25%-i təşkil edir ya etmir. Hesab edirəm ki, Azərbaycan-Rusiya əlaqələrində müəyyən problemlər varsa, müxtəlif səviyyədə müxtəlif vasitələrlə bunları həll etmək olar. Səfir ümumiyyətlə, müxtəlif kanallardan biridir. Qəbul edən tərəf ya onun imkanlarından istifadə edir, ya da etmir. Yəni başqa kanallardan istifadə olunur. Yeganə fərq bundan ibarətdir. Səfirin bundan öncə harada çalışdığı bir o qədər də önəm daşımır. Real fəaliyyətə baxmaq lazımdır. Səfir nadir hallarda təlimatlardan kənara çıxa bilər. O da mümkün ola şey deyil. Xoş münasibəti dediyim kimi, ümumi fəaliyyətin 20-25%-i təşkil edir ya yox. Qalan şeyləri dövlətin siyasəti həyata keçirir. Məsələlərə bu səpkidə baxmaq lazımdır. Bu - yeni şəxsdir, ən azından ona şərait yaratmaq lazımdır ki, Azərbaycan reallıqları ilə tanış olsun, ümumi vəziyyəti özü üçün müəyyən etsin. Hər bir ölkəyə aid hər bir nazirlikdə dosye deyilən sənədlər toplumu olur. Vəzifəyə gəlməmişdən əvvəl hər bir səfir bu dosyeni oxuyur, öyrənir, müxtəlif məlumatlar əldə edir və sonra bu dosyeyə uyğun olaraq, səfir təyin olunduğu ölkəyə gəlir. Dövlətdə isə onun öz ünsiyyətləri yaranır, baxışları formalaşır. Sonradan bu baxışları da mərkəzə çatdırır. Təxminən səfir texnologiyası bundan ibarətdir. Yeni səfirə reallıqları öyrənmək üçün geniş imkanlar yaradılmalıdır. Hesab edirəm ki, Azərbaycan-Ermənistan konfliktində və digər məsələlərdə mövqeyimiz o qədər zəngindir ki, Azərbaycan tərəfi aktiv işləsə, onun fəaliyyəti fayda gətirə bilər”. Sabiq nazir kadr siyasətinin çox mürəkkəb bir məsələ olduğunu da söylədi: “Azərbaycan və Ermənistana səfir təyin edilən şəxslərin əvvəllər harada işləməsinə o qədər də diqqət etmək lazım deyil. Onların ikisi də eyni idarədən təlimat alacaqlar. Təcrübəli olmaq əlbəttə çox vacib amillərdən biridir. İki səfir təyinatında üstünlük axtarmaq çox süni bir müqayisə ola bilərdi. Burada ciddi faktor axtarmaq düzgün olmazdı”.“Yeni Müsavat”