“Hürriyyət”in ötən sayında “Məmurlar indi də dövlət qoruqlarını zəbt edir…” sərlövhəli məqalə dərc etmişdik. Həmin yazıda Şirvan Dövlət Qoruğunun 518 hektar ərazisinin mənimsənildiyi, Ekologiya və Təbii Sərvətlər Nazirliyinin isə bu fakt qarşısında susqunluq nümayiş etdirdiyi qeyd olunurdu.

Xatırladaq ki, iki həftə öncə sosial şəbəkələrdə və mətbuatda Ədliyyə Nazirliyinin Penitensiar Xidmətinin rəisi Ceyhun Həsənovun Şirvan Dövlət Qoruğunun 518 hektar torpaq sahəsini zəbt etdiyi haqda informasiya yayılmışdı. İddia olunurdu ki, Salyan rayonunun 512 hektar yararsız ərazisi Şirvan Dövlət Qoruğunun balansına keçib, əvəzində əkinə yararlı 518 hektar torpaq sahəsi İcra Hakimiyyətinin sərəncamına verilib. “Salyanın icra başçısı Sevindik Hətəmov isə həmin ərazini hektarı 2 manatdan 99 illiyə Ceyhun Həsənovun “Salyanpomidor MMC”-sinə icarəyə verib”, - deyən mənbənin sözlərinə görə, general leytenant həmin sahədə pomidor əkməyi düşünür.

Məlumat üçün bir daha qeyd edək ki, bu informasiyanın nə dərəcədə həqiqətə yaxın olduğunu aydınlaşdırmaq üçün iki həftə əvvəl “Hürriyyət” olaraq Ekologiya və Təbii Sərvətlər Nazirliyinə sorğu göndərdik. Nazir Muxtar Babayevin adına ünvanladığımız məktubda qeyd olunurdu:

“Cənab nazir!

Diqqətinizə çatdırmaq istəyirik ki, son günlər mətbuatda Şirvan Dövlət Qoruğunun 518 hektar ərazisinin uzunmüddətli müqavilə əsasında, həmin sahələrdə pomidor yetişdirilməsi məqsədilə, “Salyan Aqro” MMC-yə icarəyə verildiyi haqda informasiyalar dərc olunub.

Sizdən xahiş edirik ki, bu informasiyanın həqiqətə uyğun olub-olmadığı ilə bağlı “Hürriyyət” qəzetinin bilgiləndirilməsi üçün müvafiq qurumlara göstəriş verəsiniz”.

Təbii ki, bu sorğunu göndərməkdə məqsədimiz Şirvan Dövlət Qoruğuna məxsus 518 hektar torpaq sahəsinin hansı əsaslarla icarəyə verildiyini aydınlaşdırmaq idi. Lakin ötən yazımızda da qeyd etdiyimiz kimi, 3 gün ərzində sorğumuza heç bir cavab ala bilmədik. Odur ki, telefon vasitəsilə Ekologiya və Təbii Sərvətlər Nazirliyinin mətbuat xidməti ilə əlaqə saxlayıb, suallarımıza cavab tapmağa çalışdıq. Mətbuat xidmətinin xanım əməkdaşı göndərdiyimiz məktubla tanış olduğunu və gün ərzində “Hürriyyət”ə yazılı cavab veriləcəyini bildirsə də, həmin gün müraciətimizə heç bir cavab gəlmədi.

Məqalə “Hürriyyət” qəzetində və Hurriyyet.az saytında dərc olunduqdan sonra nazirliyin mətbuat xidmətinin rəhbəri redaksiyamızla əlaqə saxlayaraq, yazıda yer alan “Ekologiya və Təbii Sərvətlər Nazirliyinin suallarımıza cavab verməməsi belə qənaətə gəlməyə əsas verir ki, hörmətli nazir Muxtar Babayevin bizə deyəcək sözü yoxdur”, - fikrinə etiraz etdi. Onun sözlərindən belə anlaşıldı ki, əksinə, nazir M.Babayev “Hürriyyət”in məktubuna cavab verilməsi üçün müvafiq şöbəyə göstəriş verib.

Qarşı tərəfin mövqeyini dərc etmək bizim ilk növbədə peşə borcumuz olduğundan, nazirliyin mətbuat xidməti rəhbərinin diqqətinə çatdırdıq ki, sorğumuza cavab gələcəyi halda saytda dərc olunan məqaləyə dəyişiklik etməyə və qəzetin növbəti nömrəsində Ekologiya və Təbii Sərvətlər Nazirliyinin mövqeyini əks etdirən yazı dərc etməyə hazırıq. Lakin çox təəssüflə qeyd edirik ki, nazirlik bizə cavab veriləcəyini bildirsə də, artıq ikinci həftədir Şirvan Dövlət Qoruğunun hansı əsaslarla zəbt olunması ilə bağlı suallarımıza reaksiya yoxdur.

Yuxarıda da vurğuladığımız kimi, ötən yazımızda nazirliyin sorğumuza cavab verməməsini onunla əsaslandırmışdıq ki, “hörmətli nazir Muxtar Babayevin bizə, yəni mətbuata deyəcəyi söz yoxdur”. Buradan isə belə bir qənaət irəli sürmüşdük ki, görünür, “Şirvan Dövlət Qoruğuna məxsus 518 hektar ərazi məhz nazirin xeyir-duası ilə zəbt olunub”.

Təbii ki, nazirliyin iki həftəlik susqunluğu deyilən ehtimalları bir qədər də gücləndirir. Yəni, cənab Babayevin sorğumuzu cavabsız buraxması onu düşünməyə əsas verir ki, bu məsələdə onun da şəxsi marağı olub. Sözsüz ki, burada da ancaq 2 ehtimal üzərində fikir yürütmək olar: ya hansısa qanunsuz yollarla naziri “susmağa” məcbur ediblər, ya da general-leytenant onu da öz biznesinə şərik qoşub. Hər halda, bunlar sadəcə versiya olduğundan, həqiqəti cənab nazirin dilindən eşitmək daha düzgün olardı. Unutmayaq ki, həqiqət nə qədər “acı” olsa da, onun vaxtında üzə çıxmaması bəzən çox ciddi problemlərə səbəb olur. Bu baxımdan, hörmətli Muxtar Babayevin “518 hektarlıq həqiqət”ini hər an dinləməyə hazır olduğumuzu bildiririk.

Əlbəttə, sual oluna bilər ki, bizim bu məsələnin üzərinə getməkdə nə kimi marağımız var? Xüsusən də Ekologiya və Təbii Sərvətlər Nazirliyində bu suala cavab axtaranların olduğunu dəqiq bildiyimizdən, onları daha çox intizarda saxlamaq istəməzdik. Şübhəsiz, burada yalnız dövlət marağından söhbət gedə bilər. Çox təəssüflə qeyd edirik ki, bütün dünyada ekoloji problemlərə böyük diqqət ayrıldığı halda, indi Azərbaycanda “yaşıl soyqırım” adi hal alıb. Hətta son vaxtlar vəziyyət o həddə çatıb ki, artıq işbazlar dövlət qoruqlarını da məhv etməyə girişib. Bunun rəsmi təsdiqi kimi, ötən həftə “Hirkan” Milli Parkı ərazisində ağacların qırılması ilə bağlı DİN-in Baş Mütəşəkkil Cinayətkarlıqla Mübarizə İdarəsi ilə Ekologiya və Təbii Sərvətlər Nazirliyinin ortaq “əməliyyat” keçirməsini göstərə bilərik. O cümlədən, Şirvan Dövlət Qoruğunun ərazisinin şəxsi biznesin inkişafı məqsədilə məmurlara satılması da deyilənlərin bariz nümunəsi hesab oluna bilər.

Qeyd edək ki, hazırda iqlim dəyişikliyi, şirin su ehtiyatının getdikcə tükənməsi və s. məsələlər qlobla güclərin, dünyanın aparıcı dövlətlərinin əsas müzakirə mövzusuna çevrildiyindən, indi ekoloji tarazlığın pozulması olduqca həssas məsələ hesab edilir. Odur ki, bu sahədə Azərbaycanda baş verən neqativ olaylar ölkəmizin imicinə çox böyük zərbə olur. Hətta bu səbəbdən bir çox nüfuzlu beynəlxalq təşkilatlar Azərbaycandan üz çevirirlər.

Bunlara misal kimi, dünyanın ən iri təbiəti mühafizə təşkilatlarından olan Ümumdünya Təbiəti Mühafizə Fondunun (WWF) adını çəkə bilərik. Hansı ki, milyondan artıq tərəfdaşı və dünyanın 130-dan artıq ölkəsində nümayəndəliyi olan bu təşkilat son illər Azərbaycanla işləməkdə maraqlı görünmür.

Həmçinin, nüfuzlu “BirdLife International” şirkətini də misal göstərə bilərik. Məlumat üçün bildirək ki, bu təşkilatın prioritetlərinə quş növlərinin yox olmasının qarşısının alınması, quşlar üçün vacib yerlərin müəyyənləşdirilməsi və qorunması, əsas quş yaşayış yerlərinin saxlanılması, bərpası və dünya miqyasında mühafizəçilərin səlahiyyətlərinin artırılması və s. daxildir. 2,5 milyondan çox üzvü olan “BirdLife International”ın Kral Quşları Qoruma Cəmiyyəti, Yaponiyanın Vəhşi Quşlar Cəmiyyəti, Milli Audubon Cəmiyyəti və Amerika Quş Mühafizəsi də daxil olmaqla, 116 ölkənin tərəfdaş təşkilatı ilə əməkdaşlığı mövcuddur. Yeri gəlmişkən, “Birdlife İnternational” təşkilatının təklifi ilə 03 oktyabr bütün dünyada “Ümumdünya Quşların Müşahidəsi Günü” kimi qeyd olunur. Təəssüf ki, ölkəmizdə günbəgün artmaqda olan ekoloji problemlər səbəbindən bu təşkilt, belə demək olarsa, Azərbaycanla “iplərini” qoparıb.

Eynilə, 1948-ci ildə yaradılan, mərkəzi iqamətgahı İsveçrənin Qland şəhərində yerləşən Beynəlxalq Təbiəti Qoruma Birliyi - (International Union for Conservation of Nature and Natural Resources) haqqında da bu fikirləri deyə bilərik. Belə ki, sözügedən qurum 89 dövlət, 800-dən çox qeyri-hökumət təşkilatı və elmi tədqiqat institutu ilə əməkdaşlıq etsə də, hazırda Azərbaycanla əlaqələri dondurulmuş vəziyyətdədir.

Bütün bu hadisələr fonunda isə onu demək olar ki, Ekologiya və Təbii Sərvətlər Nazirliyinin uğursuz siyasəti, rəhbər vəzifələrdə təmsil olunan məmurların şəxsi çıxarlarını dövlət maraqlarından üstün tutması ölkəmizin beynəlxalq nüfuzunu zərbə altında qoyur. Odur ki, nə qədər gec deyil, problemlərin həlli istiqamətində qəti addımlar atılmalıdır. Bu problemdən çıxış yolu isə dövlət qoruqlarını məhv etmək yox, daha da çoxaltmaq, ölkədə “yaşıl soyqırım”ın qarşısını almaqdan keçir.

Redaksiyadan: Qarşı tərəfin mövqeyini dərc etməyə hazırıq.