70 yaşlı cazibədar aktrisa: “Elə bilirlər həyat yoldaşım atamdır” – MÜSAHİBƏ

Hələ məktəbliykən şöhrətin dadını hiss edib. İlk dəfə onun ifasında səslənən “Cücələrim” mahnısı doğma Azərbaycanın hüdudlarından kənarda tanınıb.

Hələ 15 yaşında ikən məşhur “Ulduz” filminə çəkilib. Eyni zamanda rəssam-florist kimi dünyada sərgiləri təşkil olunub. Türk dünyası mədəniyyətinə verdiyi töhfələrə görə Beynəlxalq Mükafatlar Komitəsinin “Qızıl Ulduz” və “Türk Dünyasında İlin Mədəniyyət Adamı” mükafatlarına layiq görülüb. Sevilən aktrisa və əsrarəngiz qadın Suğra Bağırzadənin sabah doğüm günüdür. Ürəklə “70 yaşım tamam olur” deyən aktrisaya qətiyyən bu yaşı vermək mümkün deyil. Söhbət əsnasında onun gözəllik sirlərini də öyrəndik.

Əməkdar artistin Yeniçağ.az-a müsahibəsini təqdim edirik…

– Adətən, xanımlar yaş məsələsində çox kompleksli olurlar. Amma siz fəxrlə “70 yaşım tamam oldu” deyirsiniz…

– 70 yaşında geyimim, görünüşüm, saç düzümüm, makiyajım qocasayağı görünsəydi, bəlkə də bu, mənim əhval-ruhiyyəmi korlaya bilərdi. Amma xarici görünüşümün mənə heç bir maneəsi yoxdur.

– Qadınların da sizin kimi gənc qalması üçün gözəllik sirrinizi açıqlayasınız bəlkə, həm də savab qazanmış olarsiz.

– Deyim ki, bu yalnız Tanrının verdiyi gözəllik deyil, qadın öz üzərində çalışmalıdir. Cəmi bircə dəfə əməliyyat etdirmişəm, o da göz qapaqlarımda. Yaslananda göz qapaqları sallanır axi… Məsələn, mən hər səhər axşamdan dəmlədiyim zəfəran suyunu içirəm, idmanla məşğulam, piyada gəzirəm. Hər gün mütləq alma yeyirəm. Vallah, mən özüm də bu sirri bilmirəm. Deyirlər, insanı gözəl edən göz və dildir. Göz insanın ruhunun aynasıdır. Elə gözəllər var ki, dili acıdır, ağzını açan kimi onunla kəlmə belə kəsmək istəmirsən. Amma elə şirindil insanlar var ki, onunla danışmaqdan doymursan. Heç xarici görünüşü sənin üçün önəm də daşımır.

– Sizi nə depressiyaya sala bilər?

– Hərdən deyirlər ki, filankəs depressiyaya düşüb, vallah, depressiya avaraçılıqdan yaranır. Mənim depressiyaya düşməyim üçün heç zamanım da yoxdur. İş o qədərdir ki…

– Hərdən mənə elə gəlir ki, floristliyə olan heyranlığınız aktrisalığa olan sevginizi üstələyib. Çünki birinciyə daha çox vaxt ayırırsız…

– Elə deyil. Kino kollektiv sənətdir, gərək rejissor səni seçsin, bəyənsin, rola uyğun bilsin. Əvvəllər mən mühəndis işləyirdim. İşimə çox vaxt ayırırdım, buna görə də çəkilişlərə gedə bilmirdim. O vaxt da əksər filmlər rayonlarda, özü də “plyonka”ya çəkilirdi. Mən aylarla rayonlarda gedib qala bilmirdim. Fikir vermisinizsə, çəkildiyim “Ulduz” filmindən başqa bütün filmlər Bakıda lentə alınıb. Hətta “Alma almaya bənzər” filminin mənə aid olan hissəsi də Bakıda çəkilib. Rejissor Arif Babayevə dedim ki, mən işimi atıb, Qubaya gedə bilmərəm. Pavilyon qurub, məni Bakıda çəkdilər.

– Onda belə çıxır ki, itirdiyiniz filmlər çox olub…

– Əlbəttə. Amma o filmlərin adlarını çəkmək istəmirəm, çünki bizim aktrisalarımız çəkilib o filmlərdə. Amma sonradan iş elə gətirdi ki, mən başqa filmlərdə rol aldım. Eyni zamanda floristikayla məşğul oldum. Dünyada analoqu olmayan bir sənətdir bu.

– Hansı sizə daha çox ruh verir: rəssamlıq, yoxsa kino?

– Kinonu çox sevirəm. İmkanım olsaydı, daha çox aktyorluğu seçərdim. Amma ailəylə, uşaqlarla bu sənət o qədər də uyğun gəlmir.

– “Ulduz”a çəkiləndə hələ məktəbdə oxuyurdunuz…

– Məni həmişə yaşımdan çox cavan obrazlara çəkiblər. Bircə “Ulduz” a çəkiləndə on beş yaşım vardı, amma 21 yaşlı xanımı oynayırdım. “Alma almaya bənzər”də 35 yaşım vardı, amma 18 yaşlı qızı canlandırmışam.

– Sizin üçün amplua fərqi varmı?

– Heç vaxt komik obraz yaratmamışam, amma istərdim. Çünki mənə elə gəlir ki, dramatik obrazda çıxış etmək komik rolu canlandırmaqdan daha asandır. Güldürmək hər aktyorun işi deyil. Komik aktyor dramatik obrazı yarada bilər. Amma dram aktyorunun komediyada oynaması çətindir.

– Ürəyinizdən tikan çıxaran obrazınız hansıdır bəs?

– Həmişə mənə müsbət rollar veriblər, amma mənfi rolda da özümü sınamaq istərdim. Qəribədir ki, nədənsə, bizim insanların mənfi obraza münasibəti yaxşı deyil. O saat aktrisanı qınayırlar, inciyirlər.

– Yəni buna görə çəkinmisiniz?

– Yox, heç mənə belə obraz təklif edən də olmayıb. Yəqin rejissorlar mənfi obrazları mənə yaraşdırmayıblar. Amma istərdim oynayım. Hər bir aktrisanın arzusudur ki, kinoda müxtəlif obrazlar yaratsın. Məsələn, mən heç vaxt kinoda çirkin qadın obrazını yaratmaqdan qorxmamışam.

– Bəs xarakterik rollar necə, məsələn, əxlaqsız qadın obrazını canlandırardız?

– (düşünür) Bəlkə də belə bir təklif alsaydım, bu barədə fikirləşərdim, amma olmayıb. Bu reallıqdır, onu niyə filmdə canlandırmayaq ki? Açığı, bu cür obrazları yaratmaq hər aktrisanın da hünəri deyil. Çünki onlar həmişə qınaq obyekti olub. Bu, düzgün deyil, bəs bu obrazları kim oynamalıdır?

– Elə ona görə də həmin rollar üçün xaricdən aktrisalar dəvət edirlər.

– Bəli, yataq səhnələri əcnəbi aktrisalara verilir.

– Bu gün hansı obrazları canlandırmaq istərdiniz? Amma nənə rolunu sizə heç yaraşdırmazdım.

– İndiki nənələr, analar başqa cürdür, çox baxımlıdırlar. Ekranda elə nənələr var ki, nəvələrindən seçilmirlər.

– Fransız müğənnisi Edif Piaf son müsahibəsində jurnalistin “qadınlara və qızlara nə məsləhət görürsünüz”, sualına belə cavab vermişdi “sevsinlər”… Bəs siz xanımlara nə məsləhət verərdiniz?

– Mən də sevməyi məsləhət görürəm. Sevgi elə bir hissdir ki, qocanı cavanlaşdırır, çirkini gözəlləşdirir.

– Amma bu gün sevgi hissləri çox adiləşib…

– Əvvəllər oğlan illərlə bir qızın arxasınca sürünürdü. Saatlarla darvazanın qabağını kəsirdilər ki, bəlkə nə vaxtsa qız küçəyə çıxanda onu görər. Mən hərdən qızlarıma nəsə deyəndə qayıdırlar ki, eh ana, internetdə var da. Deyirəm internet sizin həm atanızdır, həm də ananız. İndi internet əsri duyğulara da təsir edib.

– Həyat yoldaşınızın fonunda yəqin ki, çox gənc görünürsünüz?

– Mən həyat yoldaşımdan 6 ay böyüyəm. Amma çox cavan görünürəm.

– Qısqanmır?

– Buna heç vaxtı da yoxdur, bütün günü işdə-gücdə olur. Bir dəfə həyəti süpürən qadın məndən su istədi ki, blokun içini yusun. Həyat yoldaşım ona deyibmiş ki, su lazım olanda bizim evdən götürərsən. O qadın mənə dedi ki, ataniz dedi ki, suyu sizdən götürüm. Elə bilmişdi həyat yoldaşım mənim atamdır.

– Doğrudurmu ki, illərlə bir yerdə yaşayanda sevgi adiləşir…

– Təbii ki, yaşa dolduqca adiləşir, amma əsas olan hörmət hissidir. Bir də qadınla kişinin mədəni səviyyəsi eyni olmalıdır. Mən gənc qızlara da məsləhət görərdim ki, puldan çox mədəni səviyyəyə fikir versinlər. Belə insanla həm dalaşmaq, həm sevgi yaşamaq, həm də boşanmaq asandır.

– Sizdə mübahisələr olanda daha çox kim güzəştə gedib?

– Yəqin ki, mən. Çünki qadın həm də uşaqlarını düşünür.

– Həyat yoldaşınızın hansı xüsusiyyətinə görə çox şeyi ona qurban vermisiniz?

– Ailəcanlıdır, indiyədək işləyir, evin bütün maddi yükü onun çiynindədir. Həmişə bilmişəm ki, qızlarımın arxasında güclü ata dayanır.

– Bəs o sizi necə xarakterizə edir?

– Baxmayaraq ki, gözəl, istedadlı qadınam. Amma ana və nənə kimi ailəmə çox diqqətliyəm. Xörəyimi də özüm bişirirəm, ailəmə də hər zaman qayğı göstərirəm. Hər zaman masanın üstündə gül, şam olub, soyuducuda da hazır xörəyim. Evim də tərtəmiz. O bunu qiymətləndirib həmişə.

– Özünüzü xarakter və görünüş olaraq, hansı gülə bənzədərdiniz?

– Nərgizə. Nərgizgülü incədir. Baxmayaraq ki, qışda da gül açır. Amma ondan həmişə yaz ətri gəlir. Mən də baxmayaraq ki, qışda doğulmuşam. Amma həmişə istilik, işıq ötürmüşəm.

– Özünüzdə ən çox bəyənmədiyiniz xasiyyət hansıdır?

– İnsanları yola verə bilirəm, bağışlayan insanam. Amma çox şeyi yaddaşımda saxlayıram. İstərdim onu silib atım, çünki mənə mane olur.

– Yəni pisliyi unuda bilmirsiniz?

– Haqsızlığı, pisliyi unutmaq çətindir. Bu pisliklər qat-qat yığılıb qalır içimdə. Gərək bağışlayasan. Hərdən mənə deyirlər ki, filankəs sənə paxıllıq edir, deyirəm yaxşı eləyir. O da gözəl, istedadlı olsaydı, mən də ona paxıllıq edərdim. Kinli deyiləm, amma unuda da bilmirəm.

– Fikirləşirəm ki, görəsən sizin kimi gözəl xanımın kompleksi var?

– Ucaboy olsaydım, daha gözəl olardım. Bir dənə kompleksim budur. Ucaboylu qızlardan xoşum gəlir. İki qız nəvəm var, deyirəm ki, kaş onların boyu uca olsun.

– 70 yaşlı aktrisanın arzularını bilmək maraqlı olardı…

– Filmlərə çəkilmək istəyirəm.

– İnşallah. Amma heç demədiniz, yubileyinizi necə qeyd edəcəksiniz?

– Martin 8-də Rəssamlar İttifaqında əsərlərim nümayiş olunacaq. Bu, Azərbaycanda keçiriləcək 10-cu sərgimdir.

 






Fikirlər